De stad is de plek waar alles mogelijk is. Het is een smeltkroes van gedachten, van vrijheden. Handelszaken zijn onmisbare onderdelen van de stad. Het zijn plekken voor uitwisselingen en ontmoetingen, platformen om knowhow tentoon te spreiden. Deze plekken moeten bovenal toegankelijk en aantrekkelijk zijn. Flexibele vervoerswijzen moeten de ontwikkeling van de stad bevorderen. Intrinsieke mobiliteit moet die ontwikkeling mogelijk maken.
Om iedereen een stad te bieden die doordrongen is van gemeenschapszin en wellevendheid en de twee straatkanten een verenigde identiteit te geven, zonder het cruciale belang van mobiliteit voor iedereen uit het oog te verliezen, werd de volgende oplossing ontwikkeld: in het groen, tussen twee gevels, worden enkele gebouwen opgetrokken waarin tal van culturele activiteiten (bibliotheek, Horeca, concerten, plekken voor tentoonstellingen en debatten, ...) worden ondergebracht.
Het concept is gebaseerd op een vloeiende doorstroming van het verkeer in een gezondere, groenere omgeving. Hierin staat centraal dat de openbare weg wordt gedeeld door alle gebruikers (voetgangers, fietsers, automobilisten).
Het verkeer volgt een golvende sinuslijn die ritme en structuur geeft aan een landschap waarin voetgangers voorrang hebben op de andere vervoerswijzen.
Het verkeersontwerp is een grote uitdaging. Bewegingen worden onderverdeeld in “doorgaand” verkeer en gedeeld “buurtverkeer” voor de handelszaken. Hetzelfde geldt voor het fietsverkeer. In elke richting bestaat het rechtlijnig “doorgaand” verkeer uit een tweebaansweg voor auto’s en een eenrichtingsfietspad van 2,5 meter breed. Fietsers halen hier immers zodanig hoge snelheden dat het onverantwoord zou zijn ze elkaar te laten kruisen. Om een vloeiende doorstroming te bevorderen, eerder dan snelheid, geldt op deze wegen met doorgaand verkeer een maximumsnelheid van 30 km/uur. Het doel is een gedeelde, veilige ruimte voor iedereen. Een kronkelweg, die ritme en structuur geeft aan het landschap, geleidt auto’s op zoek naar een parkeerplaats, fietsen en steps. Hierlangs ligt een “flaneerzone” waar voetgangers en andere zachte en kwetsbare weggebruikers zich in alle rust kunnen voortbewegen in de stedelijke ruimte. De weg geeft het gevoel bevrijd te zijn van beslommeringen. Deze “flaneerzone”, waar de snelheid beperkt is tot 20 km/uur, wordt gedeeld door taxi’s, “kiss & riders”, bezorgers, hulpdiensten en logistieke diensten.
Parkeerplaatsen voor zeer kort parkeren zijn in deze tijd onmisbaar en noodzakelijk voor de economische activiteit: redenen die hiervoor worden aangehaald, zijn gewoonte, noodzaak en visuele kwaliteit. Deze redenering zorgt voor een honderdtal parkeerplaatsen in het straatbeeld (vergeleken met de bestaande toestand van ongeveer 300 wagens).Deze parkeerplaatsen, die vandaag nodig zijn, liggen voor de handelspanden. De voertuigen die ondergronds geparkeerd staan, kunnen via een nieuwe uitrit naar buiten rijden, afhankelijk van de richting die ze uitgaan. Voor fietsen, steps en andere “vervoersmiddelen van de toekomst” zijn er meerdere alternatieve routes verspreid over dezelfde as.
Al deze parameters kunnen op elk moment worden bijgesteld. Bestemmingswijzigingen blijven mogelijk, zodat kan worden ingespeeld op de evolutie van deze nieuwe site.
Nieuw stadsmeubilair – waaronder banken, lantaarns, paaltjes, plantenbakken, sorteervuilnisbakken en afvalbakken voor selectieve inzameling van karton en ander recycleerbaar afval van de handelaars – in lichtgrijs / donkergrijs gestreept prefabbeton, staat verspreid over de flaneerzone. Dit zorgt voor dat de omgeving er langer net uit blijft zien en verhoogt het veiligheidsgevoel.
Dankzij de aanplantingen kunnen de wandelaars hele omzwervingen maken door het groen, of komen ze spontaan in het Egmontpark terecht, zodat ze deze groene stadsparel (opnieuw) kunnen ontdekken. 125 bomen zullen worden aangeplant. Het plantengroen biedt vele voordelen (schaduw, beschutting tegen zon en (lichte) regen, verspreiding en behoud van de biodiversiteit, neutralisatie van een deel van de luchtverontreiniging), maar daarnaast zorgt dit plantendek ook voor een vleugje poëzie en dromerigheid. Onze keuze is gevallen op drie bladbehoudende boomsoorten – platanus hispanica “suttneri”, prunus “accolade”, en magnolia grandiflora “galissoniere” – omwille van hun kortstondige bloei en spectaculair uitzicht dat de economische actoren de mogelijkheid biedt evenementen te organiseren rond de natuur. Andere pluspunten zijn hun gemakkelijke onderhoud en hun vermogen zich aan te passen aan de site en aan het klimaat.
Omringd door de imposante volwassen platanen aan beide uiteinden van de as en steunend op het ritme van de aanplantingen, zullen de geselecteerde soorten (Prunus sargentii en Magnolia grandiflora) elkaar afwisselen langs het baanvak in twee evenwijdige rijen.
De smalle en lange lichtgrijze granieten tegels zijn onderhoudsvriendelijk en aangenaam voor de verschillende gebruikers. De gelijke ondergrond zorgt voor ontspannen wandelen en nodigt uit om de omgeving te verkennen. De hele voetgangerspromenade is vrij van hindernissen, boordstenen of plotse niveauverschillen. Het graniet is licht gebouchardeerd om uitglijden te vermijden.
De verschillende zones worden visueel afgebakend. Het okerkleurige fietspad nodigt fietsers uit om op hun eigen pad te fietsen.
De oranje asfaltweg zorgt ervoor dat automobilisten voorzichtig rijden, zowel op de tweebaansweg als op de kronkelweg.
Aan weerskanten van de laan komen brede voetpaden met gelijke afmetingen (6 tot 15 m). De openbare weg is dus evenwichtig en eerlijk ingedeeld voor de handelaars aan beide kanten.
Onder de doorzichtige kappen, als een kantwerk van glas en hout, komt een tuin waarin de gedachten alle kanten uitgaan (wintertuin). Hij vormt een onmisbare link die de twee kanten verbindt – de laan is immers 5 keer breder dan de Champs-Elysées en twee keer zo breed als de Rambla van Barcelona. Deze reeks gebouwen zal de aandacht afleiden van het galmen van de twee gevels.
Er komt een ontmoetingsplek, een scharnier dat de commerciële en economische activiteit versterkt. Deze schakel versterkt de nieuwe identiteit van deze plek. Het is een staaltje architectuur van 18 meter op 180 meter dat bestaat uit een dubbele structuur, de ene uit metaal, de andere uit ruiten in gelamelleerd hout, met glaswerk aan de buitenkant van de houten structuur. Deze structuur bestaat uit / kan worden onderverdeeld in twee “dubbele” elementen en een enkel element. Deze units sluiten aan op de verdiepingen. De eerste bestemming is een botanische tuin. Deze zal worden ingericht voor snackbars, bibliotheek en/of boekhandel, voor productvoorstellingen en/of eventueel modeshows en andere culturele manifestaties zoals tentoonstellingen, debatten of privéconcerten. Sommige ruimten zouden zelfs ter beschikking kunnen worden gesteld voor studenten van het conservatorium. De structuur bestaat uit 5 onderdelen op de “gelijkvloerse verdieping”, voor zeer duidelijke transversale doorgangen die de Waterloolaan verbinden met dit nieuwe element en dit laatste met de Guldenvlieslaan. Deze elementen hebben een aparte volumetrie en worden onderling verbonden door een “brugstructuur” met een toegankelijk horizontaal plateau van ongeveer 12 meter, dat kan worden bereikt langs een trap die eromheen loopt en/of met liften doorheen de gesloten structuren. Deze plek baadt in het licht en bestaat uit drie verdiepingen, waarvan twee in mezzanine, voor een totale oppervlakte van 4.000 vierkante meter voor het hele project.
De bouwwerken moeten mee het uitzonderlijke karakter uitdragen van wat een plek met een grensoverschrijdende uitstraling zou kunnen worden. Het geheel moet aantrekken, een aanvulling te vormen bij de activiteit die aanwezig is op deze plek.
Dit contrast doet levenskwaliteit ontstaan. Wat is dan meer geschikt dan een “kruidtuin” die snelheid, verontreiniging en hinder doet wijken.
Bij het ontstaan van dit project zijn alle actoren betrokken, of ze nu uitgaan van de overheid of de burgermaatschappij. Het doel blijft overleg en de wil een stad te ontwerpen waarin ruimte is voor alle bekommernissen en ieders geluk.
Deze combinatie brengt de twee straatkanten dichter bij elkaar en bepaalt de vorm van het levende denken van de stad. Dit maakt de wijk echt aantrekkelijk.